совер. прост.

1) (очистить от коры и т.п.) аблупіць, мног. пааблупліваць, абадраць, абдзерці, мног. паабдзіраць

2) перен. (обобрать кого-либо) абабраць, мног. паабіраць, абадраць, мног. паабдзіраць

в разн. знач. аблупіцца, мног. пааблуплівацца, абадрацца, абдзерціся, мног. паабдзірацца

аблезці

{V}

կճպել

сов, облупливать несов ξεφλουδίζω, καθαρίζω:

\~ яйцо ξεφλουδίζω τό αὐγό. · \~ся ξεφλουδίζομαι (о коже)/ σκάζω (о штукатурке).

сов., что

кабыгын (терисии, кыртышын) аарчуу.

éplucher vt; peler vt

aplobīt, aplupināt, nolobīt, nomizot; noplēst pārāk augstu cenu, aptīrīt, aplaupīt

сов., вин. п., прост.

pelar vt

облупить яйцо — descascarar un huevo

••

облупить как липку — dejar como vino al mundo, dejar sin plumas y cacareando

Czasownik

облупить

Potoczny obłupać

Potoczny obrać

Przenośny obłupić

Przenośny okraść

1) ољуштити, љуштити

2) опљачкати, пљачкати, опељешити, гулити, одрати, дерати

сов. прост. В

см. лупить sgusciare vt, sbucciare vt

облупить штукатурку — scalcinare vt

облупить яйцо — sgusciare un uovo

oloupat

сов. от облупливать