нареч. разг. хопіць

(достаточно, довольно) досыць, даволі, будзе, годзе

хватит с вас и этого — хопіць (будзе) з вас і гэтага

хватит вам дурачиться — годзе вам дурыцца

с меня хватит — з мяне хопіць (даволі)

хватит! — хопіць! (даволі!, досыць!, годзе!)

см. хватить II

Цераз (праз) меру ўзяць

Меру перабраць

1) (схватить) разг. хапіць, хваціць

ухапіць, ухваціць

хватить за рукав — хапіць за рукаў

см. хватать I

2) (испытать) разг. набрацца, зазнаць

хватить горя, страху — набрацца гора, страху

3) (ударить) разг. стукнуць, ударыць

(бросить) бразнуць, ляснуць

хватить кулаком по столу — стукнуць (ударыць) кулаком па стале

хватить об пол — бразнуць (ляснуць) аб падлогу

4) (поразить) хапіць

(повредить) пабіць

(прихватить) прыхапіць

его хватил удар — яго спаралізавала, яго хапіў удар

морозом хватило посевы — марозам пабіла (прыхапіла) пасевы

5) (выпить) прост. хапіць

цяпнуць

хватить рюмку — хапіць (цяпнуць) чарку

6) (сделать что-либо) прост. урэзаць, адпаліць

хватить плясовую — пусціцца ў скокі

хватить через край — перабраць меру (мерку) (далёка хапіць)

хватить лишнее — хапіць лішняе (перабраць меру, перабраць мерку)

стаць

см. хватать II

совер. разг.

1) (схватиться) хапіцца, хваціцца

ухапіцца

ухваціцца

см. хвататься

2) (обнаружить исчезновение чего-либо) хапіцца

(начать искать) пачаць шукаць

(заметить пропажу) заўважыць

(оглядеться) агледзецца

(спохватиться) схамянуцца

(броситься искать) кінуцца

ты, смотри, проворнее, чтобы не хватились — ты, глядзі, хутчэй, каб не хапіліся (не заўважылі, не агледзеліся, не схамянуліся)

она хватилась сумки — яна пачала шукаць сумку

хапіць

elég

(употр. в сочетаниях)

хватит! (довольно) — genug jetzt!

хватит об атом! — genug davon!

с меня хватит (мне надоело) — ich habe genug davon, ich habe es satt

etar

stačí