{V}

առանձնանալ

1) адасобіцца, аддзяліцца

2) грам. адасобіцца

адасобіцца

сов.

обочолонуу, бөлүнүү, четтөө.

atdalīties, nostāties savrup, nošķirties, atšķirties, nodalīties, norobežoties; būt savrupināts

Czasownik

обособиться

wyodrębnić się

wydzielić się

odosobnić się

odseparować się

odizolować się

обособиться

ҷудо шудан, ҷудо шуда мондан, худро дур гирифтан

sich absondern, sich isolieren

сов.

isolarsi, segregarsi

обособиться от прежних друзей — allontanarsi dagli amici

isolar-se