сов.1.что сындыру, қирату, уату;- он поломал себе ребра ол қабыртқасын сындырып алды;2.перен. кого-что бұзу, бүлдіру;-поломатьжизнь кому өмірін бүлдірді
сов.1.сыну, қирау, күйреу, сынып қалу, қирап қалу, күйреп қалу;-машина поломалась машина сынып қалды;2.перен. разг. (покривляться) қисалаңдау, бәлдену, бәлсіну;- он немного поломался, а потом согласился ол біраз бәлденіп тұрды да соңынан келісті
ж1.см. поломать;2.(поврежденное место) сынық, бұзылған жер, сынған жер;- в радиоприемнике не былоникакой поломки радиоқабылдағыштың еш жерінде сынығы жоқ екен