ticīgais; dievbijīgs; dievticīgs
1. прич. см. веровать
2. как сущ. мн. believers; (правоверные) the faithful
{A}
կրոնապաշտ
հավատացյալ
рел.
1) прич. які (што) верыць
2) прил. веруючы
3) сущ. веруючы, -чага муж., вернік, -ка муж.
вернік; пабожны
1. прил πιστός, θρήσκος·
2. ж ὁ πιστός, ὁ θρήσκος.
1. troende
верующий, ая, -ее
1. прич. от веровать;
2. прил. динге ишенүүчү; кудайга, диндин ырым-жырымдарына ишенүүчү;
3. в знач. сущ. м., ж. динчил адам.
м.
croyant m, -e f; fidèle m, f
1) прич. от веровать
2) м. creyente m, fiel m, feligrés m
Rzeczownik
верующий m
wierzący m
Przymiotnik
верующий
wierzący
ufający
troende
верник
(человек) mtu wa ibada (wa-), mtu wa dini (wa-), muminina (wa-), muumini (wa-), mwaminifu (wa-), mzingatiaji dini (wa-)
-ая
-ее
1.прич. от веровать 2.сущ. верующий
м,ж дин тотучы, диндар, динле (кеше)
der Gläubige
dindor
м., прил.
1) credente
2) мн. верующие fedeli, credenti; gregge газет.
в знч прл
crente m, fiel m
věřící
"Honor is not the exclusive property of any political party." Herbert Hoover
"Hitch your wagon to a star." Ralph Waldo Emerson
"If fear is cultivated it will become stronger, if faith is cultivated it will achieve mastery." John Paul Jones
"Ambition is but avarice on stilts, and masked." Walter Savage Landor