Rzeczownik
самозабвение n
zapomnienie n
zamroczenie odczas. n
zapomnienie;samozaparcie (się), zapomnienie o sobie, uniesienie;zamroczenie;
self-oblivion, forgetfulness of self
{N}
ինքնւրացւմ
ինքնամոռացւթյւն
самазабыццё, -цця ср.
самазабыццё; самазабыцьцё
с ἡ ὁλοκληρωτική ἀφοσίωση, ἡ αὐταπάρνηση.
ср.
өзүн өзү унутуу (абдан толкунданып туруп өзүн өзү унутуп коюу; жалпы жыргал үчүн, эң жогорку таламдар үчүн өзүн, өзүнүн керт башынын таламдарын унутуу).
с.
oubli m de soi-même, abnégation f
aizmirstība, aizmiršanās; pašaizliedzīgums, pašaizliedzība
с үз-үзеңне онытып (онытылып) (нишләү?); работать с самозабвением онытылып-китеп эшләү
самозабвение
фидокорӣ, бехудӣ
Selbstvergessenheit f, Selbstlosigkeit f (бескорыстие)
самозабвенный — selbstvergessen; selbstlos (бескорыстный)
abnegazione f, entusiasmo m
с самозабвением — con entusiasmo / abbandono
с
abnegação f; desligamento dá realidade; desprendimento m
sebezapření
"Life is far too important a thing ever to talk seriously about." Oscar Wilde
"Free speech carries with it some freedom to listen." Warren E. Burger
"Honor is not the exclusive property of any political party." Herbert Hoover
"Hitch your wagon to a star." Ralph Waldo Emerson