ЗАКАЛЫВАТЬ ← |
→ ЗАКАЛЯТЬ |
зака́лываться
несов.1) Лишать себя жизни колющим оружием или заостренным предметом; закалывать себя.
2) Страд. к глаг.: закалывать.
зака́лываться,
зака́лываюсь,
зака́лываемся,
зака́лываешься,
зака́лываетесь,
зака́лывается,
зака́лываются,
зака́лываясь,
зака́лывался,
зака́лывалась,
зака́лывалось,
зака́лывались,
зака́лывайся,
зака́лывайтесь,
зака́лывающийся,
зака́лывающаяся,
зака́лывающееся,
зака́лывающиеся,
зака́лывающегося,
зака́лывающейся,
зака́лывающегося,
зака́лывающихся,
зака́лывающемуся,
зака́лывающейся,
зака́лывающемуся,
зака́лывающимся,
зака́лывающийся,
зака́лывающуюся,
зака́лывающееся,
зака́лывающиеся,
зака́лывающегося,
зака́лывающуюся,
зака́лывающееся,
зака́лывающихся,
зака́лывающимся,
зака́лывающейся,
зака́лывающеюся,
зака́лывающимся,
зака́лывающимися,
зака́лывающемся,
зака́лывающейся,
зака́лывающемся,
зака́лывающихся,
зака́лывавшийся,
зака́лывавшаяся,
зака́лывавшееся,
зака́лывавшиеся,
зака́лывавшегося,
зака́лывавшейся,
зака́лывавшегося,
зака́лывавшихся,
зака́лывавшемуся,
зака́лывавшейся,
зака́лывавшемуся,
зака́лывавшимся,
зака́лывавшийся,
зака́лывавшуюся,
зака́лывавшееся,
зака́лывавшиеся,
зака́лывавшегося,
зака́лывавшуюся,
зака́лывавшееся,
зака́лывавшихся,
зака́лывавшимся,
зака́лывавшейся,
зака́лывавшеюся,
зака́лывавшимся,
зака́лывавшимися,
зака́лывавшемся,
зака́лывавшейся,
зака́лывавшемся,
зака́лывавшихся