БЕЛОЭМИГРАНТ ← |
→ БЕЛУГА |
белоэмигра́нтский
прил.1) Соотносящийся по знач. с сущ.: белоэмигрант, связанный с ним.
2) Свойственный белоэмигранту, характерный для него.
3) Принадлежащий белоэмигранту.
бе́лоэмигра́нтский,
бе́лоэмигра́нтская,
бе́лоэмигра́нтское,
бе́лоэмигра́нтские,
бе́лоэмигра́нтского,
бе́лоэмигра́нтской,
бе́лоэмигра́нтского,
бе́лоэмигра́нтских,
бе́лоэмигра́нтскому,
бе́лоэмигра́нтской,
бе́лоэмигра́нтскому,
бе́лоэмигра́нтским,
бе́лоэмигра́нтский,
бе́лоэмигра́нтскую,
бе́лоэмигра́нтское,
бе́лоэмигра́нтские,
бе́лоэмигра́нтского,
бе́лоэмигра́нтскую,
бе́лоэмигра́нтское,
бе́лоэмигра́нтских,
бе́лоэмигра́нтским,
бе́лоэмигра́нтской,
бе́лоэмигра́нтскою,
бе́лоэмигра́нтским,
бе́лоэмигра́нтскими,
бе́лоэмигра́нтском,
бе́лоэмигра́нтской,
бе́лоэмигра́нтском,
бе́лоэмигра́нтских,
бе́лоэмигра́нтск,
бе́лоэмигра́нтска,
бе́лоэмигра́нтско,
бе́лоэмигра́нтски