ФУРАЖИР ← |
→ ФУРАЖИРОВАНИЕ |
фуражи́рный
прил.1) Соотносящийся по знач. с сущ.: фуражир, связанный с ним.
2) Свойственный фуражиру, характерный для него.
фуражи́рный,
фуражи́рная,
фуражи́рное,
фуражи́рные,
фуражи́рного,
фуражи́рной,
фуражи́рного,
фуражи́рных,
фуражи́рному,
фуражи́рной,
фуражи́рному,
фуражи́рным,
фуражи́рный,
фуражи́рную,
фуражи́рное,
фуражи́рные,
фуражи́рного,
фуражи́рную,
фуражи́рное,
фуражи́рных,
фуражи́рным,
фуражи́рной,
фуражи́рною,
фуражи́рным,
фуражи́рными,
фуражи́рном,
фуражи́рной,
фуражи́рном,
фуражи́рных,
фуражи́рен,
фуражи́рна,
фуражи́рно,
фуражи́рны,
фуражи́рнее,
пофуражи́рнее,
фуражи́рней,
пофуражи́рней