эпидемиологи́ческий
прил.1) Соотносящийся по знач. с сущ.: эпидемиология, связанный с ним.
2) Свойственный эпидемиологии, характерный для нее.
эпидемиологи́ческий,
эпидемиологи́ческая,
эпидемиологи́ческое,
эпидемиологи́ческие,
эпидемиологи́ческого,
эпидемиологи́ческой,
эпидемиологи́ческого,
эпидемиологи́ческих,
эпидемиологи́ческому,
эпидемиологи́ческой,
эпидемиологи́ческому,
эпидемиологи́ческим,
эпидемиологи́ческий,
эпидемиологи́ческую,
эпидемиологи́ческое,
эпидемиологи́ческие,
эпидемиологи́ческого,
эпидемиологи́ческую,
эпидемиологи́ческое,
эпидемиологи́ческих,
эпидемиологи́ческим,
эпидемиологи́ческой,
эпидемиологи́ческою,
эпидемиологи́ческим,
эпидемиологи́ческими,
эпидемиологи́ческом,
эпидемиологи́ческой,
эпидемиологи́ческом,
эпидемиологи́ческих,
эпидемиологи́ческ,
эпидемиологи́ческа,
эпидемиологи́ческо,
эпидемиологи́чески