карава́нный,
карава́нная,
карава́нное,
карава́нные,
карава́нного,
карава́нной,
карава́нного,
карава́нных,
карава́нному,
карава́нной,
карава́нному,
карава́нным,
карава́нный,
карава́нную,
карава́нное,
карава́нные,
карава́нного,
карава́нную,
карава́нное,
карава́нных,
карава́нным,
карава́нной,
карава́нною,
карава́нным,
карава́нными,
карава́нном,
карава́нной,
карава́нном,
карава́нных,
карава́нен,
карава́нна,
карава́нно,
карава́нны,
карава́ннее,
покарава́ннее,
карава́нней,
покарава́нней
карава́нный
прил.1) Соотносящийся по знач. с сущ.: караван, связанный с ним.
2) Свойственный каравану, характерный для него.