балагу́рить,
балагу́рю,
балагу́рим,
балагу́ришь,
балагу́рите,
балагу́рит,
балагу́рят,
балагу́ря,
балагу́рил,
балагу́рила,
балагу́рило,
балагу́рили,
балагу́рь,
балагу́рьте,
балагу́рящий,
балагу́рящая,
балагу́рящее,
балагу́рящие,
балагу́рящего,
балагу́рящей,
балагу́рящего,
балагу́рящих,
балагу́рящему,
балагу́рящей,
балагу́рящему,
балагу́рящим,
балагу́рящий,
балагу́рящую,
балагу́рящее,
балагу́рящие,
балагу́рящего,
балагу́рящую,
балагу́рящее,
балагу́рящих,
балагу́рящим,
балагу́рящей,
балагу́рящею,
балагу́рящим,
балагу́рящими,
балагу́рящем,
балагу́рящей,
балагу́рящем,
балагу́рящих,
балагу́ривший,
балагу́рившая,
балагу́рившее,
балагу́рившие,
балагу́рившего,
балагу́рившей,
балагу́рившего,
балагу́ривших,
балагу́рившему,
балагу́рившей,
балагу́рившему,
балагу́рившим,
балагу́ривший,
балагу́рившую,
балагу́рившее,
балагу́рившие,
балагу́рившего,
балагу́рившую,
балагу́рившее,
балагу́ривших,
балагу́рившим,
балагу́рившей,
балагу́рившею,
балагу́рившим,
балагу́рившими,
балагу́рившем,
балагу́рившей,
балагу́рившем,
балагу́ривших
БАЛАГУР ← |
→ БАЛАГУРНЫЙ |
балагу́рить
несов. неперех. разг.1) Говорить весело, пересыпая речь шутками.
2) Вести непринужденный разговор.
БАЛАГУ́РИТЬ, -рю, -ришь; несов. (разг.). Болтать весело, с шутками.
| сущ. балагурство, -а, ср.
-рю, -ришь; несов. Разг.
Говорить весело, забавно, пересыпая речь шутками, остротами.
Евгений Васильевич чувствовал себя в ударе и балагурил с дамами. Мамин-Сибиряк, Человек с прошлым.
{Гаршин} начал балагурить, быстро рассмешил Аню. Кетлинская, Дни нашей жизни.
отпускать шуточки, травить бодягу, разводить бодягу, болтать, шутить, хохмить, отпускать шутки, пересыпать речь шутками, прибабасить, прибабасничать, шутковать, беседовать