балала́ечник,
балала́ечники,
балала́ечника,
балала́ечников,
балала́ечнику,
балала́ечникам,
балала́ечника,
балала́ечников,
балала́ечником,
балала́ечниками,
балала́ечнике,
балала́ечниках
балала́ечник
м.1) Тот, кто играет на балалайке (1*).
2) Музыкант, играющий на балалайке (1*).
БАЛАЛА́ЕЧНИК, -а, м. Музыкант, играющий на балалайке.
| ж. балалаечница, -ы.
-а, м.
Музыкант, играющий на балалайке.