басурма́нский,
басурма́нская,
басурма́нское,
басурма́нские,
басурма́нского,
басурма́нской,
басурма́нского,
басурма́нских,
басурма́нскому,
басурма́нской,
басурма́нскому,
басурма́нским,
басурма́нский,
басурма́нскую,
басурма́нское,
басурма́нские,
басурма́нского,
басурма́нскую,
басурма́нское,
басурма́нских,
басурма́нским,
басурма́нской,
басурма́нскою,
басурма́нским,
басурма́нскими,
басурма́нском,
басурма́нской,
басурма́нском,
басурма́нских,
басурма́нск,
басурма́нска,
басурма́нско,
басурма́нски
басурма́нский
прил. устар.1) Соотносящийся по знач. с сущ.: басурман (1), связанный с ним.
2) Свойственный басурману (1), характерный для него.
3) Принадлежащий басурману (1).