паралоги́ческий,
паралоги́ческая,
паралоги́ческое,
паралоги́ческие,
паралоги́ческого,
паралоги́ческой,
паралоги́ческого,
паралоги́ческих,
паралоги́ческому,
паралоги́ческой,
паралоги́ческому,
паралоги́ческим,
паралоги́ческий,
паралоги́ческую,
паралоги́ческое,
паралоги́ческие,
паралоги́ческого,
паралоги́ческую,
паралоги́ческое,
паралоги́ческих,
паралоги́ческим,
паралоги́ческой,
паралоги́ческою,
паралоги́ческим,
паралоги́ческими,
паралоги́ческом,
паралоги́ческой,
паралоги́ческом,
паралоги́ческих,
паралоги́ческ,
паралоги́ческа,
паралоги́ческо,
паралоги́чески
паралоги́ческий
прил.1) Соотносящийся по знач. с сущ.: паралогизм, связанный с ним.
2) Свойственный паралогизму, характерный для него.