сблуди́ть,
сблужу́,
сблуди́м,
сблуди́шь,
сблуди́те,
сблуди́т,
сблудя́т,
сблудя́,
сблуди́л,
сблуди́ла,
сблуди́ло,
сблуди́ли,
сблуди́,
сблуди́те,
сблуди́вший,
сблуди́вшая,
сблуди́вшее,
сблуди́вшие,
сблуди́вшего,
сблуди́вшей,
сблуди́вшего,
сблуди́вших,
сблуди́вшему,
сблуди́вшей,
сблуди́вшему,
сблуди́вшим,
сблуди́вший,
сблуди́вшую,
сблуди́вшее,
сблуди́вшие,
сблуди́вшего,
сблуди́вшую,
сблуди́вшее,
сблуди́вших,
сблуди́вшим,
сблуди́вшей,
сблуди́вшею,
сблуди́вшим,
сблуди́вшими,
сблуди́вшем,
сблуди́вшей,
сблуди́вшем,
сблуди́вших
сблуди́ть
сов. неперех. разг.-сниж.Сделать что-л. дурное.