святи́тельский,
святи́тельская,
святи́тельское,
святи́тельские,
святи́тельского,
святи́тельской,
святи́тельского,
святи́тельских,
святи́тельскому,
святи́тельской,
святи́тельскому,
святи́тельским,
святи́тельский,
святи́тельскую,
святи́тельское,
святи́тельские,
святи́тельского,
святи́тельскую,
святи́тельское,
святи́тельских,
святи́тельским,
святи́тельской,
святи́тельскою,
святи́тельским,
святи́тельскими,
святи́тельском,
святи́тельской,
святи́тельском,
святи́тельских,
святи́тельск,
святи́тельска,
святи́тельско,
святи́тельски
святи́тельский
прил.1) Соотносящийся по знач. с сущ.: святитель, связанный с ним.
2) Свойственный святителю, характерный для него.
3) Принадлежащий святителю.