утесня́ться,
утесня́юсь,
утесня́емся,
утесня́ешься,
утесня́етесь,
утесня́ется,
утесня́ются,
утесня́ясь,
утесня́лся,
утесня́лась,
утесня́лось,
утесня́лись,
утесня́йся,
утесня́йтесь,
утесня́ющийся,
утесня́ющаяся,
утесня́ющееся,
утесня́ющиеся,
утесня́ющегося,
утесня́ющейся,
утесня́ющегося,
утесня́ющихся,
утесня́ющемуся,
утесня́ющейся,
утесня́ющемуся,
утесня́ющимся,
утесня́ющийся,
утесня́ющуюся,
утесня́ющееся,
утесня́ющиеся,
утесня́ющегося,
утесня́ющуюся,
утесня́ющееся,
утесня́ющихся,
утесня́ющимся,
утесня́ющейся,
утесня́ющеюся,
утесня́ющимся,
утесня́ющимися,
утесня́ющемся,
утесня́ющейся,
утесня́ющемся,
утесня́ющихся,
утесня́вшийся,
утесня́вшаяся,
утесня́вшееся,
утесня́вшиеся,
утесня́вшегося,
утесня́вшейся,
утесня́вшегося,
утесня́вшихся,
утесня́вшемуся,
утесня́вшейся,
утесня́вшемуся,
утесня́вшимся,
утесня́вшийся,
утесня́вшуюся,
утесня́вшееся,
утесня́вшиеся,
утесня́вшегося,
утесня́вшуюся,
утесня́вшееся,
утесня́вшихся,
утесня́вшимся,
утесня́вшейся,
утесня́вшеюся,
утесня́вшимся,
утесня́вшимися,
утесня́вшемся,
утесня́вшейся,
утесня́вшемся,
утесня́вшихся
УТЕСНИТЬСЯ ← |
→ УТЕХА |
утесня́ться
несов. разг.1) Размещаться, умещаться где-л. в стесненных обстоятельствах.
2) Страд. к глаг.: утеснять.