разубежда́ться
несов.Признавать несостоятельность какого-л. своего мнения, убеждения; переставать быть убежденным в чем-л.
разубежда́ться,
разубежда́юсь,
разубежда́емся,
разубежда́ешься,
разубежда́етесь,
разубежда́ется,
разубежда́ются,
разубежда́ясь,
разубежда́лся,
разубежда́лась,
разубежда́лось,
разубежда́лись,
разубежда́йся,
разубежда́йтесь,
разубежда́ющийся,
разубежда́ющаяся,
разубежда́ющееся,
разубежда́ющиеся,
разубежда́ющегося,
разубежда́ющейся,
разубежда́ющегося,
разубежда́ющихся,
разубежда́ющемуся,
разубежда́ющейся,
разубежда́ющемуся,
разубежда́ющимся,
разубежда́ющийся,
разубежда́ющуюся,
разубежда́ющееся,
разубежда́ющиеся,
разубежда́ющегося,
разубежда́ющуюся,
разубежда́ющееся,
разубежда́ющихся,
разубежда́ющимся,
разубежда́ющейся,
разубежда́ющеюся,
разубежда́ющимся,
разубежда́ющимися,
разубежда́ющемся,
разубежда́ющейся,
разубежда́ющемся,
разубежда́ющихся,
разубежда́вшийся,
разубежда́вшаяся,
разубежда́вшееся,
разубежда́вшиеся,
разубежда́вшегося,
разубежда́вшейся,
разубежда́вшегося,
разубежда́вшихся,
разубежда́вшемуся,
разубежда́вшейся,
разубежда́вшемуся,
разубежда́вшимся,
разубежда́вшийся,
разубежда́вшуюся,
разубежда́вшееся,
разубежда́вшиеся,
разубежда́вшегося,
разубежда́вшуюся,
разубежда́вшееся,
разубежда́вшихся,
разубежда́вшимся,
разубежда́вшейся,
разубежда́вшеюся,
разубежда́вшимся,
разубежда́вшимися,
разубежда́вшемся,
разубежда́вшейся,
разубежда́вшемся,
разубежда́вшихся