КАРАЧА́ЕВСКИЙ, -ая, -ое.
1. см. карачаевцы.
2. Относящийся к карачаевцам, к их языку (кабардино-балкарскому), национальному характеру, образу жизни, культуре, а также к территории их проживания, её внутреннему устройству, истории; такой, как у карачаевцев.
КАРАУЛЬЩИК ← |
→ КАРАЧАЕВЦЫ |
карача́евский
прил.1) Относящийся к карачаевцам, связанный с ними.
2) Свойственный карачаевцам, характерный для них.
3) Принадлежащий карачаевцам.
карача́евский,
карача́евская,
карача́евское,
карача́евские,
карача́евского,
карача́евской,
карача́евского,
карача́евских,
карача́евскому,
карача́евской,
карача́евскому,
карача́евским,
карача́евский,
карача́евскую,
карача́евское,
карача́евские,
карача́евского,
карача́евскую,
карача́евское,
карача́евских,
карача́евским,
карача́евской,
карача́евскою,
карача́евским,
карача́евскими,
карача́евском,
карача́евской,
карача́евском,
карача́евских,
карача́евск,
карача́евска,
карача́евско,
карача́евски