ТРАФАРЕТ ← |
→ ТРАФАРЕТНЫЙ |
-и, род. мн. -ток, дат. -ткам, ж.
1.
Действие по знач. глаг. трафаретить.
2. Разг.
То же, что трафарет (в 1 знач.).
Расписывать стены по трафаретке.
3.
Трафаретная кисть.
трафаре́тка,
трафаре́тки,
трафаре́тки,
трафаре́ток,
трафаре́тке,
трафаре́ткам,
трафаре́тку,
трафаре́тки,
трафаре́ткой,
трафаре́ткою,
трафаре́тками,
трафаре́тке,
трафаре́тках