ПАРАЛИЗОВАТЬ ← |
→ ПАРАЛИЧ |
паралити́ческий
прил.1) Соотносящийся по знач. с сущ.: паралич (1,2), связанный с ним.
2) Свойственный параличу (1,2), характерный для него.
паралити́ческий,
паралити́ческая,
паралити́ческое,
паралити́ческие,
паралити́ческого,
паралити́ческой,
паралити́ческого,
паралити́ческих,
паралити́ческому,
паралити́ческой,
паралити́ческому,
паралити́ческим,
паралити́ческий,
паралити́ческую,
паралити́ческое,
паралити́ческие,
паралити́ческого,
паралити́ческую,
паралити́ческое,
паралити́ческих,
паралити́ческим,
паралити́ческой,
паралити́ческою,
паралити́ческим,
паралити́ческими,
паралити́ческом,
паралити́ческой,
паралити́ческом,
паралити́ческих,
паралити́ческ,
паралити́ческа,
паралити́ческо,
паралити́чески