варна́к
м.1) местн. Каторжник или бывший каторжник.
2) разг.-сниж. Негодяй, злодей.
варна́к,
варнаки́,
варнака́,
варнако́в,
варнаку́,
варнака́м,
варнака́,
варнако́в,
варнако́м,
варнака́ми,
варнаке́,
варнака́х
варна́к
"каторжник, арестант" (Мельников, Рылеев и др.). Неясно.