ПУПЫРЧАТЫЙ, -ая, -ое; -ат. С пупырями (в 1 знач.), с пупырышками (в 1 знач.). Пупырчатая кожа. П. огурец.
| сущ. пупырчатость, -и, ж.
-ая, -ое; -чат, -а, -о. Разг.
Покрытый пупырышками.
У него под коричневой, в дырах и клочьях, сермягой пупырчатая кожа мелко дрожала. А. Н. Толстой, Петр Первый.
— Вспомнила смотрителя из уездной тюрьмы с пятнышком на щеке и пупырчатым носом, Неверов, Серые дни.
пупы́рчатый,
пупы́рчатая,
пупы́рчатое,
пупы́рчатые,
пупы́рчатого,
пупы́рчатой,
пупы́рчатого,
пупы́рчатых,
пупы́рчатому,
пупы́рчатой,
пупы́рчатому,
пупы́рчатым,
пупы́рчатый,
пупы́рчатую,
пупы́рчатое,
пупы́рчатые,
пупы́рчатого,
пупы́рчатую,
пупы́рчатое,
пупы́рчатых,
пупы́рчатым,
пупы́рчатой,
пупы́рчатою,
пупы́рчатым,
пупы́рчатыми,
пупы́рчатом,
пупы́рчатой,
пупы́рчатом,
пупы́рчатых,
пупы́рчат,
пупы́рчата,
пупы́рчато,
пупы́рчаты,
пупы́рчатее,
попупы́рчатее,
пупы́рчатей,
попупы́рчатей