УМОИССТУПЛЁННЫЙ, -ая, -ое (книжн.). Находящийся, производимый в умоисступлении, выражающий умоисступление. У. взгляд.
у́моисступлённый,
у́моисступлённая,
у́моисступлённое,
у́моисступлённые,
у́моисступлённого,
у́моисступлённой,
у́моисступлённого,
у́моисступлённых,
у́моисступлённому,
у́моисступлённой,
у́моисступлённому,
у́моисступлённым,
у́моисступлённый,
у́моисступлённую,
у́моисступлённое,
у́моисступлённые,
у́моисступлённого,
у́моисступлённую,
у́моисступлённое,
у́моисступлённых,
у́моисступлённым,
у́моисступлённой,
у́моисступлённою,
у́моисступлённым,
у́моисступлёнными,
у́моисступлённом,
у́моисступлённой,
у́моисступлённом,
у́моисступлённых,
умоисступлён,
умоисступлённа,
умоисступлённо,
у́моисступлённы,
у́моисступлённее,
поу́моисступлённее,
у́моисступлённей,
поу́моисступлённей