прост. майстар, -тра муж., знаток, род. знатака муж., мастак, -ка муж.

штукар, -ра муж.

обл. дока, -кі муж.

даказанасць, -ці жен., даведзенасць, -ці жен.

даказаны, даведзены

нареч. доказна

пераканаўча, пераканальна

доказнасць, -ці жен.

пераканаўчасць, -ці жен., пераканальнасць, -ці жен.

доказны

(убедительный) пераканаўчы, пераканальны

(основательный) слушны

ср. доказ, -зу муж.

(довод) довад, -ду муж.

вещественное доказательство юр. — рэчавы доказ

совер.

1) давесці, даказаць

2) (донести) разг. даказаць, данесці

даказальнасць, -ці жен.

даказальны

разг. даказчык, -ка муж., даносчык, -ка муж.

даказчыца, -цы жен., даносчыца, -цы жен.

даказванне, -ння ср.

несовер.

1) даказваць, даводзіць

2) (доносить) разг. даказваць, даносіць

страд.

1) даказвацца, даводзіцца

2) даказвацца, даносіцца

см. доказывать

1) тех. дагартаваны

2) (накалённый) напалены

несовер.

1) тех. дагартоўваць

2) (накаливать) напальваць

1) дагартоўвацца

2) напальвацца

см. докалиться

3) страд. дагартоўвацца

напальвацца

см. докаливать

совер.

1) тех. дагартаваць

2) (накалить) напаліць

1) тех. дагартавацца

2) (накалиться) напаліцца

жен. дагартоўванне, -ння ср., дагартоўка, -кі жен.

даказаны

доказ, -зу м.

даказаць- доказать наличие корреляции- доказать принципиальную возможность- доказать существование- доказать сходимость ряда- доказать теорему- доказать теоретически- доказать NP-трудность- доказать экспериментально

даказаць NP-цяжкасць

даказаць наяўнасць карэляцыі

даказаць прынцыповую магчымасць

даказаць існаванне

даказаць сыходнасць рада

даказаць тэарэму

даказаць тэарэтычна

даказаць эксперыментальна

даказваць

даказаны

доказнасць; доказнасьць

доказны

абгрунтаванне; абгрунтаваньне; доказ

даказаць

доказны

даводзіць; даказваць

- доказывать правоту

прававацца

даводзіцца

дагартаваць

даканчваць

дакопваць

дакачаць

дакаціцца

expert, authority

м разг:

он \~ в этом деле εἶναι μάννα σ' αὐτές τίς ὑποθέσεις (δουλειές)

м. разг.

билгич; кыргыйдай;

он по этой части дока ал бу жагынан билгич.

м. разг.

connaisseur m; fin matois m (fam)

он в этом деле дока — il s'y connaît; il la connaît dans les coins (fam)

pratējs, meistars

зналац, препредењак

разг. bingwa (ma-), mweledi (weledi)

м гади.үтә белгеч, маһир

дока

усто, кордон, мумтоз

м. прост.

cima f; sapientone

он большой дока в математике — è una cima in matematica

м ж рзг

sabichão m, sabichona f; perito m; ele é batuta nestas coisas bras

- он дока по части этих дел

machr