м.

хроматизм (1. муз. жарты тон боюнча үндүн жогорулашы же төмөндөшү; 2. физ. күндүн ак шооласынын түрдүү түстөргө бөлүнүү, таралуу касиети).

хроматический, ­ая, -ое

1. хроматизм 1-ге т.; хроматизмдик;

хроматическая гамма хроматизмдик гамма;

2. хроматизм 2-ге т.; хроматикалык;

хроматическая аберрация хроматикалык аберрация.

несов.

1. аксоо, аксаңдоо, төкөрөңдөө, сылтуу;

хромать на левую ногу сол бутунан аксоо;

2. перен. разг. (иметь недостатки) начар билүү, кемчилиги болуу;

у него орфография хромает анын орфографиясы начар;

хромать на обе ноги разг. төрт аягынан тең аксоо (өтө начар болуу, мис. иш).

ср. тех.

хромдоо.

сов. и несов. что, тех.

хромдоо (металлдан жасалган буюмдардын сыртын хромдоо, сыртына хром жабуу).

хромистый, ­ая, -ое

тех.

хромдуу;

хромистая сталь хромдуу болот.

хромовокислый, ­ая, -ое:

хромовокислый свинец хим. хром кычкыл коргошун.

хромовый I,

­ая, -ое

хром I-ге т.; хромдуу;

хромовая кислота хром кислотасы, хром кошулган кислота.

хромовый II,

­ая, -ое

хром II-ге т.;

хромовая кожа хром булгаары;

хромовые сапоги хром өтүк.

хромой, ­ая, -ое

1. аксак, төкөр;

хромая нога аксак бут;

он хром на левую ногу ал сол бутунан аксайт;

2. в знач. сущ. м., ж. аксак;

3. разг. (о мебели) бир буту сынган, бир буту кыска;

хромой стул бир буту сынган стул, бир буту кыска стул.

ж.

хромолитография (1. литография жолу менен бир нече боёктуу кылып басып чыгаруу; 2. ушундай жол менен басылган нерсе).

хромоногий, ­ая, -ое

см. хромой.

ж. разг.

аксак, төкөр (аял, кыз).

мн. (ед. хромосома ж.) биол.

хромосомдор (клеткалык ядронун негизги боёктор менен интенсивдүү түрдө боёлуп туруучу элементтери).

ж. астр.

хромосфера (күндүн атмосферасынын ачык кызыл түстөгү өңү бар сырткы кабаты).

ж.

аксактык, төкөрдүк.

ж. полигр.

хромотипия (көп түстүү боёктуу типографиялык басма).

ж. фото

хромофотография (1. түстүү сүрөт чыгаруу жолу; 2. ушул жол менен алынган сүрөт).

м. хим.

хромпик (химиялык туздун бир түрү).

1. хим. chromium, chrome

2. (краска) chrome

boxcalf

{N}

խրոմ

քրոմ

хром, хрому

хром

м хим. τό χρώμιο{ν}.

м (кожа) τό μποξ κάλφ.

1. krom

króm

chrome {krom} m

(кожа) box-calf {bɔkskalf} m (pl box-calfs)

hroms; hromāda; hroms

хром

hrom

хром

м.

1) хим. cromo m

2) (кожа) box-calf m, becerro m

3) (краска) cromo m

хром

Rzeczownik

хром m

chrom m

Przymiotnik

хромой

kulawy

żółcień chromowa;chrom, skóra chromowa;

فقط مفرد : كرم (Cr) ، عنصر شيميايي با عدد اتمي 24 و جرم اتمي 51.9961

kromiamu (-)

хром

кемухт, хром

(cromo) Cr

м.

1) хим. cromo m

2) кож. cuoio m al cromo

м.

1) хим. cromo

2) (кожа) vitello

м хим

cromo m, crómio m; (кожа) bezerro m

chrom

Краткая форма: хром

(элемент) Хром, -му; (простое вещество) хром, -му

- азотистый хром- азотнокислый хром- сернистокислый хром- сернистый хром- углекислый хром- уксуснокислый хром- фосфористый хром- фтористый хром

(сорт кожи) хром, -му