с.-х. хмялёўка, -кі жен.

с.-х. хмелявод, -да муж.

с.-х. хмеляводства, -ва ср.

хмеляводчы

хмелевы

бот. хмеляграб, -ба и (о древесине и собир.) -бу муж.

быть под хмельком разг. — быць пад чаркай, быць падвыпіўшы

несовер. п'янець

хмеляўборачны

несовер. разг. п'яніць

хмель, род. хмелю муж.

под хмелем — пад чаркай, падвыпіўшы

хмяльнік, род. хмельніка муж.

Хмяльніцкая вобласць

г. Хмяльніцкі, -кага муж.

хмяльніцкі

ср. сущ. разг. моцны напітак

1) (пьяный) п'яны, ап'янелы

хмельные речи — п'яная гаворка

2) (опьяняющий) хмельны

хмельные напитки — хмельныя напіткі

несовер. хмурыць

насупліваць

1) (о человеке) хмурыцца

насуплівацца

2) (о погоде) хмарыцца

нареч., безл. в знач. сказ. хмурна, пахмурна

панура

хмеляводства; хмеляводзтва

хмелевы; хмялёвы

хмель

хмельны; шалёны

пануры; пахмурны; пахмуры; хмурны

хмыкнуць

hem!, h'm!, hum!

межд. разг.

ымм (ар-сар болуп калууну, ойлонууну белгилейт).

Wykrzyknik

хм

hm

hm;

межд.һе, һм

сокр. от холодная масса (воздуха); = хМ

massa di aria fredda