1) прич. які (што) бліскае, які (што) бліскаціць

які (што) зіхаціць

які (што) блішчыць

см. сверкать

2) прил. зіхатлівы, бліскучы

{A}

գոհար

պլպլան

պսպղւն

վառվռող

ցոլացիկ

փայլող

փայլփլւն

прич. и прил ἀστραφτερός, λαμπρός.

étincelant; scintillant {-ij-ˌ -ill-}; fulgurant

гялалзсан, гэрэлтсэн, гийсэн, г

Przymiotnik

сверкающий

lśniący

połyskujący

błyszczący

migotliwy, migocący, mieniący się;jasny;olśniewający;

-angavu

сверкающий

дурахшон

yiltirmoq, yaltiroq, yarkiroq

прил.

1) (сияющий) brillante, luccicante, scintillante

2) перен. (ослепительный) accecante, abbagliante

сверкающая красота — bellezza smagliante

cintilante, brilhante; (ослепительный) resplandecente; flamejante, (о пламени) chamejante

třpytivý