закончиться
тамом шудан, ба охир расидан, анҷом ёфтан
закончыцца, скончыцца
закончыцца
• befejeződni -ik
• zárulni
сов.
бүтүү.
prendre fin
собрание закончилось — la réunion a pris fin
beigties, izbeigties, nobeigties
битмек, сонъу олмакъ, нетиджеленмек (завершиться)
bitmek, soñu olmaq, neticelenmek (завершиться)
сов. битмек, сонъу олмакъ, нетиджеленмек (завершиться)
Czasownik
zakończyć się
skończyć się
kończyć się
zakończyć się, dobiec końca;
فعل مطلق : تمام شدن ، خاتمه يافتن ، منتهي شدن
бетү, төгәлләнү, тәмамлану; совещание закончилось киңәшмә тәмамланды
1) (подойти к концу) zu Ende sein, enden vi
2) (чем) (завершиться) enden vi (mit D)
игра закончилась со счетом два - один — das Spiel endete zwei zu eins
finire vi (e), terminare vi (e)
совещание закончилось к вечеру — la riunione è terminata verso sera
terminar vi, acabar vi, acabar-se
skončit
"Life is far too important a thing ever to talk seriously about." Oscar Wilde
"Free speech carries with it some freedom to listen." Warren E. Burger
"Honor is not the exclusive property of any political party." Herbert Hoover
"Hitch your wagon to a star." Ralph Waldo Emerson