На забыццё аддаць

У няпамяць пусціць

Адшкадаваць

несовер.

1) (отдавать) аддаваць

предавать осмеянию — аддаваць на пасмешышча

предавать смерти — аддаваць на смерць

предавать казни — аддаваць на смерць, караць смерцю

предавать суду — аддаваць пад суд

2) (изменять) здраджваць (каму-чаму)

(выдавать) выдаваць (каго-што)

предавать родину — здраджваць радзіме

предавать анафеме кого-либо — абвяшчаць анафему каму-небудзь

предавать гласности — даводзіць да агульнага ведама, апублікоўваць

предавать забвению — аддаваць забыццю, забываць

предавать земле — хаваць, аддаваць зямлі

предавать огню и мечу — аддаваць агню і мячу

1) (чему) аддавацца

(впадать во что-либо) упадаць (у што)

(углубляться) паглыбляцца

предаваться отчаянию — упадаць у роспач

предаваться мечтам — аддавацца марам, паглыбляцца ў мары

2) (кому-чему) уст. аддавацца

(переходить на сторону кого-чего-либо) пераходзіць (да каго-чаго)

(доверяться) давярацца

предание суду — адданне пад суд

предание земле — адданне зямлі, пахаванне

по преданию — паводле падання

свежо предание, а верится с трудом — паданне свежае, але паверыць цяжка, было нядаўна, а паверыць цяжка

нареч. аддана

верна

адданасць, -ці жен.

вернасць, -ці жен.

1) прич. аддадзены

2) прич. выдадзены

см. предать

3) прил. адданы

(верный) верны

преданный сын народа — адданы (верны) сын народа

здраднік, -ка муж.

прадажнік, -ка муж.

здрадніца, -цы жен.

прадажніца, -цы жен.

нареч. па-здрадніцку

па-прадажніцку

прям., перен. здрадніцкі

прадажніцкі

здрадніцтва, -ва ср.

прадажніцтва, -ва ср.

совер.

1) (отдать) аддаць

2) (изменить) здрадзіць (каму-чаму)

(выдать) выдаць (каго-што)

см. предавать

1) (чему) аддацца

(впасть во что-либо) упасці (у што)

(углубиться) паглыбіцца

2) (кому-чему) уст. аддацца

(перейти на сторону кого-либо, чего-либо) перайсці (да каго-чаго)

(довериться) даверыцца

прылазнік, -ка муж.

перадбаявы

анат. перадбрушынны

уст. будучы

1) апярэджванне, -ння ср.

2) папярэджванне, -ння ср.

см. предварить

нареч. папярэдне

(сначала) спачатку

папярэднасць, -ці жен.

папярэдне

папярэднi

1) (ограничение) граніца, -цы ж.2) (диапазон, рамки) мяжа, -жы ж.3) (мат. оператор, его значение) ліміт, -ту м.- предел бесконечно малый высший- предел больших N- предел выносливости- предел вязкостного разрушения- предел нерелятивистский- предел прочности- предел разрешения- предел текучести- предел теоретический

ліміт бесканечна малы вышэйшы

ліміт вялікіх N

граніца вынослівасці

граніца вязкаснага разбурэння

граніца нерэлятывісцкая

граніца трываласці

граніца распазнавання

граніца цякучасці

гранiца тэарэтычная

гранічна- предельно допустимый

гранiчна дапушчальны

1) гранічны2) лiмiтавы

прэдыкат, -та- предикат конечный

прэдыкат канечны

прэдыкатны

прэдыктар, -ру

прэдыктарны

здраджваць

аддавацца

- предаваться мечтам

летуцець

паданне; паданьне

адданасць; адданасьць

адданы; здраджаны

здраднік; здрайца; прадажнік

здрадніца

па-прадажніцку

здрадлівы; здрадніцкі

здрада; здрадлівасць; здрадлівасьць; здрадніцтва

здрадзіць

прылазнік; прылазьнік

папярэдне

перадвыбары

папярэдні

прадвесне; прадвесьне

прадвесце; прадвесьце

прадвеснік; прадвесьнік

адвячорак; надвечар; надвячорак

см. перед.

предлог с твор. п.

см. перед;

пред ним стоял вопрос анын алдында суроо турду.

пред-

приставка,

татаал сездөрдүн "бирдеменин алдында, бирдемеден мурун" деген маанини түшүндүрүүчү биринчи бөлүгү; мис. предвещать алдан кабар берүү.

см. перед

предлог книжн.

см. перед

Przyimek

пред

przed

przed (przede);wobec;w porównaniu;przewodniczący;prezes;

предлог

см. перед

кнжн см перед