нахабнік, -ка муж.

нахабніца, -цы жен.

несовер. разг. нахабнічаць

нареч. нахабна

нахабны

ср. нахабнасць, -ці жен.

нахабны

нахаба; нахабства

impudent / insolent fellow

{N}

լկտի անձ

м ὁ αὐθάδης, ὁ πρσπέτης, ὁ ἀναιδής, ὁ ἀδιάντροπος.

м.

бетсиз, уятсыз, арсыз.

м. разг.

impertinent m, insolent m, effronté m; un homme qui a du culot (fam)

bezkauņa, nekauņa

м.

sinvergüenza m, insolente m, descarado m; fresco m (fam.); higadoso m (Ц. Ам.)

Rzeczownik

нахал m

arogant m

impertynent m

پررو ، گستاخ

безобразник, дрзник

fedhuli (ma-), mjeuri (wa-), mjuba (wa-), mjuvi (wa-), msafini (wa-), msihaya (wa-)

м.

Frechling m, der Unverschämte

м. разг.

sfacciato m, sfrontato m, faccia f di bronzo

м

um desfaçado; pessoa insolente (atrevida)

sprosťák