{V}
արժանի լինել
совер. заслужыць
заслужыць
• érdemelni
• rászolgálni v-re
сов. что
ылайык (арзырлык, татырлык) болуу, акылуу болуу;
заслужить награду сыйлык алууга татыктуу болуу;
он это заслужил
1) ал буга татыктуу;
2) перен. (со злорадством) ал ошондой болмок; анын кылганы ошончолук (табалап айтылат).
mériter vt
заслужить доверия — être digne de confiance
заслужить доверие — mériter la confiance
он это заслужил (он наказан справедливо) — il n'a que ce qu'il mérite; il ne l'a pas volé (fam)
pelnīt, iemantot, izpelnīties; nopelnīt
акъ къазанмакъ
aq qazanmaq
сов., вин. п.
merecer (непр.) vt
заслужить доверие — ser digno de (la) confianza
он это заслужил — se lo merece
Czasownik
заслужить
zasłużyć
zasłużyć na
zasłużyć;
см. заслуживать
(алуга) ирешү, лаек булу, казану; з. награду бүләккә лаек булу; з. доверие ышаныч казану
сазовори чизе шудан
verdienen vt, erwerben vt
заслужить чье-л. доверие — j-s Vertrauen gewinnen
заслужить всеобщее признание — allgemeine Anerkennung finden, allgemein anerkannt werden
сов.
1) meritare vt; dimostrarsi degno (di qc + inf)
заслужить награду — meritare la riconoscenza
2) разг. (выслужить) meritarsi, guadagnarsi
сов
(быть достойным) merecer vt; merecer vt, ser digno de, ter direito a; рзг (заработать) ganhar vt, receber vt
vysloužit si
Деепричастная форма: заслужив
Дієприслівникова форма: заслуживши
"Life is far too important a thing ever to talk seriously about." Oscar Wilde
"Free speech carries with it some freedom to listen." Warren E. Burger
"Honor is not the exclusive property of any political party." Herbert Hoover
"Hitch your wagon to a star." Ralph Waldo Emerson