расчляненне, -ння ср., раздзяленне, -ння ср.
1. dismemberment
2. воен. breaking up; breakdown амер.
{N}
տարորոշւմ
տարրալւծւմ
с ὁ διαμελισμός, ὁ τεμαχισμός, ἡ διαίρεση, ὁ χωρισμός.
ср.
бөлүү, бөлүк-бөлүккө бөлүү, бөлүктергө бөлүү, муунактоо.
с.
démembrement m; воен. articulation f
sadalīšana, saskaldīšana, sašķelšana; sadalījums
Rzeczownik
расчленение n
rozdzielenie odczas. n
rozczłonkowanie odczas. n
rozłożenie odczas. n
podział, rozbicie;
с
расчленение
азҳамҷудокунӣ, ба қисмҳо (ба ҷузъҳо) ҷудокунӣ, бӯлак-бӯлаккунӣ
Zergliederung f; Aufteilung f (раздел)
smembramento m (тж. страны); scomponimento m, scomposizione f
desmembramento m, desarticulação f
rozpis
техн.
розчленування, (неоконч. д. - ещё) розчленовування
расчленение электрического соединителя — розчленування електричного з'єднувача
"Free speech carries with it some freedom to listen." Warren E. Burger
"Honor is not the exclusive property of any political party." Herbert Hoover
"Hitch your wagon to a star." Ralph Waldo Emerson
"If fear is cultivated it will become stronger, if faith is cultivated it will achieve mastery." John Paul Jones