дагаварыць; даказаць; дарасказаць
совер. дагаварыць
совер.
1) (условиться) дагаварыцца, дамовіцца
2) в др. знач. дагаварыцца
договориться до абсурда — дагаварыцца да абсурду
дагаварыцца; дамовіцца; згадзіцца; паразумецца; умовіцца
сов. что
пикирин же сөзүн айтып бүтүрүү;
ему не дали договорить ага сөзүн айтып бүтүрүүгө мүмкүндүк беришпеди.
(фразу и т.п.) finir vt, terminer vt, achever vt; finir de parler (abs)
не договорить — s'arrêter à demi-mot
izrunāt {līdz galam}, izteikties {līdz galam}, norunāt {līdz galam}; nolīgt, sarunāt, salīgt
сов., вин. п.
(фразу и т.п.) terminar vt, acabar vt
дать договорить — dejar hablar
не договорить — dejar de hablar, cortar el discurso (оборвать речь); callar vt, hablar con reticencia (умолчать)
Czasownik
договорить
dopowiedzieć
см. договаривать
сөйләп бетерү; дать д. сөйләп бетерергә бирү
то охир гуфтан, суханро ба охир расондан, гуфта тамом кардан
сов
terminar (acabar) de dizer; (умолчать) calar vt
- не договорить
dohovořit
"Honor is not the exclusive property of any political party." Herbert Hoover
"Hitch your wagon to a star." Ralph Waldo Emerson
"If fear is cultivated it will become stronger, if faith is cultivated it will achieve mastery." John Paul Jones
"Ambition is but avarice on stilts, and masked." Walter Savage Landor