погонный, ­ая, -ое

(линейный) узундукту өлчөөчү;

погонный метр узундукту өлчөөчү метр.

м.

айдоочу (мал айдоочу);

погонщик мулов качыр айдоочу.

ж.

1. (преследование) куугун, кууп жөнөө;

пуститься в погоню кууп жөнөө;

2. (преследователи) куугунчулар;

3. перен. түшүү, жутунуп артынан түшүү;

в погоне за славой даңктын артынан түшүп, даңкка жутунуп.

погонять I

несов. кого

1. (напр. лошадь) чү коюу, чугоюу, айдоо;

2. перен. разг. (торопить) катуу айдоо, шаштыруу.

погонять II

сов. кого

жүгүртүү, ары-бери жүгүртүү, үркүтүп учуруу, ары-бери чапкылатуу;

погонять голубей кептерлерди үркүтүп учуруу;

погонять лошадь на корде атты узун жипке байлап тегерете жүгүртүү.

сов. за кем

кубалоо, артынан түшүү.

should-strap

{N}

ւսադիր

1) уст. обл. см. погоня

2) спец. (осадки при перегонке химических продуктов) пагон, -ну муж.

2) (ремень, тесьма для носки чего-либо) шлейка, -кі жен., рэмень, -ня муж.

пагон

м воен. ἡ ἐπωμίδα {-ς}, ἡ σπαλεττα

м. воен.

patte f d'épaule

офицерские погоны — pattes d'épaule d'officier

uzplecis; pleca siksna; destilāts

погон

pogon

погон

м. (род. п. мн. погон) воен.

hombrera f

Rzeczownik

погон m

naramiennik m

سردوشي

нараменица, еполета

utepe wa begani (tepe)

м воен

platina f; (эполет) dragona f

nárameník

техн.

погон