ж1. үйме, үйінді;-куча песку үйме құм;- навозную кучу разрывая, петух нашел жемчужное зерно көң үйіндісін қопарып жүріп, қораз меруерт бұршағын тауып алды;- в углу была свалена в кучу всякая рухлядь үйдің бұрышына ескі-құсқыны төбе қылып үйіпті;2. перен. разг. (много) көп, төбе, үйіп-төгушілік;- у меня куча дел менің жұмысым бір төбе;-валить все в одну кучуразг. бәрін бір жерге үйіп-төгу