1.яралау, җәрәхәтләү; р. в ногу аягын яралау; р. душу күңелне яралау
injure (d.); (оружием) wound (d.); (перен. тж.) hurt* (d.)
ранить в ногу, руку и т. п. — wound in the leg, the arm, etc.
• быть тяжело раненым - gravi vulnere affici;
{V}
խոցել
վիրավորել
прям., перен.
1) совер. раніць, параніць
2) несовер. раніць
раніць
сов и несов прям., перен πληγώνω, τραυματίζω, λαβώνω.
1. sårar
hon sårar mig med sina ideliga anmärkningar--она обижает меня своими непрерывными замечаниями
megsebesitani
сов. и несов. кого-что
1. жарадар кылуу, жаралуу кылуу;
ранить в голову башын жарадар кылуу;
2. перен. көнүлдү оорутуу;
его слова больно ранили меня анын сөздөрү менин көңүлүмдү катуу оорутту.
blesser vt
ранить душу перен. — blesser l'âme
ievainot
яраламакъ
yaralamaq
сов. и несов. кого-что яраламакъ
сов., несов., вин. п.
herir (непр.) vt; balear vt (Лат. Ам.)
Czasownik
ранить
zranić
ranić
kaleczyć
urażać
nadszarpnąć
فعل استمراري و مطلق : زخمي كردن ، مجروح كردن
såre
ранити, обранити
-choma, -do{n}doa, -tia jeraha, -jeruhi, -onza, -uma, -umia, -wanga;
ра́нить друг дру́га — -raruana, -umana;ра́нить ду́шу, се́рдце — -jeruhi moyo, -vuaza перен.
ярадор ( захмдор, маҷрӯх, ҷароҳатнок) кардан
1) (кого во что) (нанести рану) verwunden vt, verletzen vt (an D)
его ранило в плечо — er ist an der Schulter verwundet
2) (что кому) (повредить) verletzen vt (D)
ранить себе руку обо что-л. — sich (D) die Hand an etw. (D) verletzen
3) (что) (задеть) verletzen vt, kränken vt
ранить чье-л. самолюбие — j-s Ehrgeiz verletzen
ferire
сов., несов. В
ferire vt
ранить чьё-л. самолюбие — ferire l'amor proprio di qd, urtare la suscettibilità di qd
сов нсв
ferir vt; (пулей) balear vt
ranit
"I imagine that yes is the only living thing." e. e. cummings
"How little do they see what really is, who frame their hasty judgment upon that which seems." Daniel Webster
"Perfection itself is imperfection." Vladimir Horowitz
"He has achieved success who has worked well, laughed often, and loved much." Elbert Hubbard