1) (действие) нахіленне, -ння ср.

схіленне, -ння ср.

нагінанне, -ння ср.

2) (наклонное положение) нахіл, -лу муж.

(наклонение) нахіленне, -ння ср.

3) (склон, спуск) схіл, род. схілу муж.

нахіл; пахіл; пахіласць; пахіласьць

схіленне, -ння ср.

(нагибание) нагінанне, -ння ср.

2) (наклонное положение) уст. нахіленне, -ння ср.

нахілены

схілены

нагнуты

совер. нахіліць, мног. панахіляць

(склонить) схіліць, мног. пасхіляць

(нагнуть) нагнуць, мног. панагінаць

нахіліцца, мног. панахіляцца

схіліцца, мног. пасхіляцца

нагнуцца, мног. панагінацца

нареч. нахілена

(косо) коса

жен.

1) (склонность) схільнасць, -ці жен., нахіл, -лу муж.

наклонность к мечтательности — схільнасць (нахіл) да летуценнасці

2) (наклонное положение, покатость) уст. нахіленасць, -ці жен.

наклонность эклиптики астр. — нахільнасць экліптыкі

дурные наклонности — дрэнныя схільнасці (нахілы)

1) нахілены

(косой) косы

наклонная плоскость спец. — нахіленая плоскасць

2) уст. см. склонный

катиться по наклонной плоскости — каціцца па нахіленай плоскасці

спец. нахіламер, -ра муж.

несовер.

1) нахіляць

(склонять) схіляць

(нагибать) нагінаць

2) (направлять, склонять) уст. схіляць

накіроўваць

1) нахіляцца

схіляцца

нагінацца

см. наклониться

2) страд. нахіляцца

схіляцца

накіроўвацца

см. наклонять

нахiлены

нахiльны

лад

нахілены; пахілены; схілены

нахіліць; пасхіляць; пахіліць; схіліць; схінуць; ухіліць

нахіліцца; пахіліцца; перахіліцца; схіліцца; схінуцца

нахіл; схільнасць; схільнасьць

спусцісты; спусьцісты

нахіляць; схіляць; ухіляць; хіліць

нахіляцца; схіляцца; хіліцца

1. (действие) inclination

2. (наклонное положение) slope, incline; (угол падения) incidence; тех. pitch

{N}

թեքւթյւն

թեքւմ

հակւմ

м

1. ἡ κλίση {-ις}, ἡ ἀπόκλιση{-ις}·

2. · (наклонное положение) τό γέρσιμο, ἡ κλιτὐς, ἡ κατωφέρεια / ὁ κατήφορος (склон).

1. lutning

части телаhajlás

м.

эңкейиш, айдөш;

скатиться по наклону эңкейиш менен тоголонуу.

м.

inclinaison f; pente f (склон)

наклон корпуса, наклон туловища — avancé m du corps

noliekšanās, pieliekšanās, paliekšana, pieliekšana, noliekšana; noliekums, noliece, slīpums; slīpums; sašķiebums

1) (склон, покатость) мейиль

2) (действие) эгильме, эгме

1) (склон, покатость) meyil

2) (действие) egilme, egme

муж.

1) мейиль

2) эгильме, эгме

м.

1) (действие) inclinación f

наклон головы — inclinación de cabeza

наклон корпуса — flexión del cuerpo

2) (наклонное положение) inclinación f

писать с наклоном — escribir torcido

3) (склон) pendiente f, cuesta f

••

в наклон — agachado, inclinado

ташуу, бөхийх, хэлбийх

Rzeczownik

наклон m

nachylenie odczas. n

pochylenie n

pochyłość f

obwisanie odczas. n

Przymiotnik

наклонный

pochyły

1) нагиб

2) падина, страна

betuo (ma-), mbetuko (mi-), jinamizi (ma-), mtengo (mi-), mteremko (mi-), telemko (ma-), mwinamo (mi-), uinam{i}o ед.

м авышлык, сөзәклек

наклон

хам кардан(и), хам шудан(и)

м.

1) (плоскости) Schräge f, Schrägheit f; Abhang m (скат)

2) (туловища) Beugen n; Neigung f (головы)

1) incidenza

2) inclinazione

3) obliquità

4) pendenza

inclinazione

м.

inclinazione f; pendenza f

- боковой наклон- наклон верховой грани- наклон жёлоба- наклон кривой- наклон низовой грани- наклон образующей- наклон орбиты- наклон оси- наклон пласта- наклон поверхности резца- поперечный наклон- продольный наклон- наклон ската крыши- наклон скважины- наклон стены- наклон траектории- наклон фронта волны- наклон шрифта

м.

1) flessione f

2) (положение) inclinazione f; pendenza f (чаще дороги и т.п.)

небольшой наклон (туловища) — lieve flessione

наклон орбиты спец. — inclinazione dell'orbita

скатываться по наклону — rotolare giu; seguire la pendenza

м

(действие) inclinação f; (наклонное положение) inclinação f; (скат) declive m

sklon

астр., матем., техн.

нахил, -лу, похил, -лу

- лунно-солнечный наклон- наклон глиссады- наклон оператора- наклон опоры- наклон транспортёра- наклон фронта волны- наклон шрифта- средний наклон