схіл, род. схілу муж.

адхон, -ну муж.

на склоне лет — пад старасць, на старасці год, у пажылым веку

1) (действие) схіленне, -ння ср.

2) физ., астр. схіленне, -ння ср.

магнитное склонение — магнітнае схіленне

угол склонения — вугал схілення

2) грам. скланенне, -ння ср.

1) схілены, мног. пасхіляны, нахілены, мног. панахіляны, пахілены

нагнуты, мног. панагінаты

апушчаны, мног. паапусканы, спушчаны, мног. паспусканы

2) схілены, угавораны

см. склонить

совер.

1) схіліць, мног. пасхіляць, нахіліць, мног. панахіляць, пахіліць

(нагнуть) нагнуць, мног. панагінаць

(опустить, спустить) апусціць, мног. паапускаць, спусціць, мног. паспускаць

склонить голову — схіліць (нахіліць, пахіліць, апусціць) галаву

склонить ветку — нахіліць (нагнуць) галінку

склонить знамёна — апусціць (спусціць) сцягі

2) перен. (убедить) схіліць, угаварыць

1) схіліцца, мног. пасхіляцца, нахіліцца, мног. панахіляцца, нагнуцца, мног. панагінацца

2) перен. (поддаться уговорам) схіліцца

жен. нахіл, -лу муж., схільнасць, -ці жен.

схільны

схілавы

склоновые земли — схілавыя землі

грам. скланяльнасць, -ці жен.

скланяльны

1) схіляць, нахіляць

(нагибать) нагінаць

(опускать, спускать) апускаць, спускаць

2) перен. схіляць, угаворваць

см. склонить

склонять на разные лады — скланяць на ўсе лады

1) схіляцца, нахіляцца, нагінацца

2) перен. (поддаваться уговорам) схіляцца

3) страд. схіляцца, нахіляцца

нагінацца

апускацца, спускацца

см. склонять I 1

схілены

нахіліць; пасхіляць; пахіліць; скіраваць; схіліць; схінуць

нахіліцца; схіліцца; схінуцца

нахіл; скіраванасць; скіраванасьць; схільнасць; схільнасьць

скіраваны; схільны

нахіляць; схіляць; хіліць

нахіляцца; скланяцца; схіляцца; хіліцца

slope

отлогий склон — gentle slope

♢ на склоне лет, дней — in one's declining years, in the evening of life

• безлесный склон - declive silvis destitutum;

• восточный склон - declive orientale;

• глинисто-каменистый склон - declive argilloso-lapidosum;

• облесенный склон - declive saltuosum; открытый склон - declive apertum (apricum);

• пологий склон - declive devexum;

• он на склоне лет - sua aetas vergit;

{N}

ւս

м (горы и т. ἡ.) ἡ κλίση, ὁ κατήφορος, ἡ κλιτύς, ἡ πλαγιά, ἡ κατωφέρεια:

крутой \~ ἡ ἀπότομη κατωφέρεια· ◊ на \~е лет, дией στά γεράματα, στά ὑστερνά.

1. sluttning

откосlejtő

м.

жантайма, эңкейиш, бет, боор;

склон горы тоонун бети, тоонун боору, тоонун эңкейиши;

на склоне лет эңкейген жашта.

м.

(горы и т.п.) versant m, pente f

отлогий склон — pente douce

крутой склон — pente escarpée

••

на склоне лет — sur le déclin de la vie, au crépuscule de la vie

nogāze, nokalne, slīpums

джап, ямач

cap, yamaç

джап, ямач

м.

(горы и т.п.) cuesta f, pendiente f, vertiente f

отлогий, крутой склон — pendiente suave, escarpada

••

на склоне лет (дней) — en el crepúsculo de la vida, al fin de sus días, en las postrimerías de la vida, en el ocaso

склон неба — firmamento m

бууралт, буурах, татгалзах

Rzeczownik

склон m

zbocze n

stok m

pochyłość f

Przymiotnik

склонный

skłonny

stok, zbocze, pochyłość;

نشيب ، دامنه ، سرازيري

skråning

нагиб, падина, страна (брда), низбрдица

на скло́не лет — у старијим годинама

mshuko (mi-), mteremko (mi-), telemko (ma-), mwanguko (mi-), склон холма́ jaa (-; ma-), ubavu wa mlima (mbavu);

склон круто́й — gema (ma-), genge (ma-);склон поло́гий — gengetao (ma-)

м сөзәклек, тау бите, битләү; на склоне горы тау битендә, битләүдә △ на склоне лет картлык көнендә, картаймыш көндә

склон

нишебӣ, нишеб, ёна

м.

Abhang m

на склоне лет — am Lebensabend, im Alter

qiya

pendenza

м.

pendio m; versante m

- континентальный склон- крутой склон- пологий склон

м.

versante, pendio, declivio

отлогий / крутой склон — pendio leggero / ripido, erto, scosceso

••

на склоне лет / жизни / дней — della vita

м

(горы и т. п.) declive m, encosta f

stráň