знающий, ая, -ее
1. прич. от знать I;
2. прил. (опытный) билген, тажрыйбалуу;
знающий врач тажрыйбалуу врач, билген врач.
1. прич. см. знать I
2. прил. learned; scholarly, erudite; (умелый) skilful, competent, able
{A}
գիտւն
ճանաչող
1) прич. які (што) ведае
2) прил. (образованный) адукаваны
(сведущий) дасведчаны
(опытный) спрактыкаваны
(умелый) умелы
1. прич. от знать Г
2. прил καπάτσος/ Εμπειρος (опытный):
он \~ человек εἶναι ἄνθρωπος πού ξέρει.
1. kunnig
1) прич. от знать
2) прил. instruit; compétent
он человек знающий — c'est un homme instruit
kompetents, pieredzējis
мэддэг мэдсэн ухаарсан
Przymiotnik
знающий
doświadczony
biegły
wytrawny
wiedzący
znający
umiejący
kunnskapsrik, kyndig
arifu, -а kubobea, -enye maarifa, -enye mashauri mengi, -а mashauri mengi, stadi, taalamu, -zoevu;
зна́ющий но́вости челове́к — mhubiri (wa-);зна́ющий челове́к — mjuaji (wa-), mjuzi (wa-), mnumanuma (wa-), mtambuzi (wa-), mukdir (-), mwanamaarifa (w-), mwelewa (wa-), mwenye hekima, mmaizi (wa-), mufti (ma-);зна́ющий лу́чше всех (о боге) — aalam;быть зна́ющим — -taalamu, -limuka
донанда
wissend, kundig; erfahren (опытный)
bilarmon, bilimdon, bilimli, dono
прил.
esperto, perito
он человек знающий — è uno che sa
competente, conhecedor
obeznámený
"Life is far too important a thing ever to talk seriously about." Oscar Wilde
"Free speech carries with it some freedom to listen." Warren E. Burger
"Honor is not the exclusive property of any political party." Herbert Hoover
"Hitch your wagon to a star." Ralph Waldo Emerson